ΑΙΤΙΑ Η ΕΚΠΟΜΠΗ ΠΟΥ ΘΑ ΕΒΓΑΖΕ ΣΤΟΝ "ΑΕΡΑ" ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΕΝΙΑ ΤΩΝ 700 ΕΥΡΩ


Όπως καταλαβαίνετε, μιλάμε για μια περίπτωση κρατικών λειτουργών των ΜΜΕ που φιμώνουν το δημοσιογράφο, για να μην κάνει σωστά τη δουλειά του. Τον φιμώνουν για να μην πει την αλήθεια.

Και κλείνω μεταφέροντάς σας κάτι πολύ ωραίο, ένα κομμάτι από ένα άρθρο το οποίο διάβασα σε ένα blog και αναφερόταν στο θέμα και στη γενιά των 700 ευρώ, αλλά δυστυχώς δεν θυμάμαι την ονομασία του. Να με συγχωρέσει ο «ιδιοκτήτης» του, αλλά ήταν πολύ ωραίο αυτό που έγραφε και εάν με διαβάζει, ας μου γράψει την ονομασία του blog του, για να την αναφέρω. Σας μεταφέρω λοιπόν ένα απόσπασμα:
«Ίσως θα πρέπει να γίνει μια μικρή υπενθύμιση στον αγαπητό συνονόματο και συνεπώνυμο πρόεδρο της ΕΡΤ για το ποια είναι αυτή η γενιά των 700 ευρώ.

Η δημοσιογραφία δεν είναι κτήμα κανενός, κύριε πρόεδρε, πόσο μάλλον η ελευθερία του λόγου. Σας φόβισε τόσο πολύ μια εκπομπή που δεν τρομάζει σε νούμερα ούτε και αυτήν την AGB; Γιατί; Γιατί, κατά πως φαίνεται, οι αλήθειες πονούν περισσότερο από τα νούμερα.

Η δημοσιογραφία δεν είναι ρετιρέ, ούτε πολυτελές λοφτ για να ασελγεί ο καθένας επονείδιστα σε βάρος της ελευθερίας της έκφρασης και αυτών που την προωθούν. Όποιος το κάνει αυτό, θα βρει αντιμέτωπη όλη αυτήν τη γενιά των 700 ευρώ. Θα μας βρείτε αντιμέτωπους.
Αλήθεια, πού είναι η ΕΣΗΕΑ; Πού είναι το ΕΣΡ, το οποίο παρεμβαίνει μόνο για να κλείσει στόματα ρυπαρά και ποτέ για να ανοίξει στόματα που μιλούν τη γλώσσα της αλήθειας; Πρέπει να παρέμβουν. Είναι αδήριτη ανάγκη να μιλήσουν. Αν σιωπήσουν, τότε απλώς συγκαλύπτουν ένα σοβαρό έγκλημα κατά της ελευθερίας του Τύπου». (…)
«Θυμάμαι τα λόγια μιας καθηγήτριάς μου στο Τμήμα Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του ΑΠΘ. Μιας πραγματικής δασκάλας της δημοσιογραφίας. Το όνομά της δεν έχει τόση σημασία, όσο αυτό που δίδαξε σε εμάς, τους φοιτητές της, που και σήμερα μετά από χρόνια συνεχίζει να αποκαλεί «παιδιά της»: «Να μη φοβάστε τίποτα και κανέναν. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να φιμώνει την Αλήθεια. Πέρα και πάνω από όλα είναι το δημόσιο συμφέρον. Τίποτε λιγότερο και τίποτε περισσότερο από αυτό…».
Το διαβάστε αυτό, κύριε Παναγόπουλε και κύριε Ρουσόπουλε; Ή η χλίδα στην οποία ζείτε σας έχει τυφλώσει και δεν μπορείτε να πιστέψετε πως υπάρχει- ναι, όντως υπάρχει!- η γενιά των 700 ευρώ, που σήμερα πεινάει και δυστυχώς όχι απλά δεν έχει σπίτια αριστερά και δεξιά, αλλά ούτε σε ενοίκιο δεν μπορεί να μείνει και «φιλοξενείται» από τους γονείς της.
1 σχόλιο:
Έτσι για να καταλαβαίνουν οι νεότεροι τι σημαίνει ελεύθερη δημοσιογραφία: αν δεν τα πεις κατά πώς θέλουν φεύγεις. Μπράβο στον Κούλογλου που δεν λύγισε. Λυπάμαι γιατί διαπιστώνω πως γυρίζουμε στα χρόνια της λογοκρισίας και αν δεν απατώμαι δεν έχουμε χούντα, ή κάνω λάθος; Ευχομαι ο κος Κούλογλου να βρει κάπου αλλού στέγη, ώστε να συνεχίσει από εκεί τη σοβαρή δουλειά του.
Και μια ερώτηση: οι νέοι δημοσιογράφοι, πόσα χρόνια κάνουν να πάρουν την πιστοποίησή τους;
Δημοσίευση σχολίου