Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου 2012

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΜΕ... ΑΓΧΟΣ...

ΠΙΟ ΝΩΡΙΣ Ο ΧΕΙΜΩΝΑΣ...
Επιστροφή απο τις καλοκαιρινές διακοπές... Λίγες ημέρες χαλάρωσης και ξεκούρασης μετα απο έναν πραγματικά δύσκολο- απο όλες τις απόψεις- χειμώνα.

Πίστευα πως σ´ αυτές τις διακοπές θα μπορούσα να βάλω στην άκρη τις καθημερινες μου έννοιες και πραγματικά να μπορέσω να απολαυσω την θάλασσα και τον ήλιο με καλή πάρεα. Δεν μπορώ να πω πως τα κατάφερα...

Ήταν λυπηρό σε αυτές τις διακοπές να βλέπω γύρω μου έλληνες τουρίστες αγελαστους, κατσουφηδες, νευρικους, να μην μπορούν να χαρούν τις λίγες ημέρες των διακοπών τους. Να νοιώθουν μια κάποια ενοχή που έχουν ακόμα το δικαίωμα (;) να πανε κάπου με τον σύντροφο τους ή την οικογένεια τους.
Όπου κι αν καθόμουν άκουγα γύρω μου για την οικονομική κρίση, για τα νέα μέτρα, για τη νέα τάξη πραγμάτων στη χώρα μας. Άκουγα γκρίνια, έβλεπα νεύρα και θυμό και πρόσωπα σκυθρωπα και λυπημενα. Τα μόνα χαμογελά ήταν απο τα νέα παιδια, τα οποία όσο ακόμα δεν έχουν επαφή με την...πραγματικότητα, θα ζουν στον μοναδικό, υπέροχο κόσμο τους, που όλοι οι μεγάλοι ζηλευουμε και έχουμε βαλθεί να τους τον καταστρέφουμε...

Αυτο το καλοκαίρι δεν ήταν όπως τα προηγούμενα... Αυτο το καλοκαίρι φανέρωσε το πραγματικό πρόσωπο του νεοέλληνα, μεταμορφωμενο απο τους τροικανους και τσαλαπατημενο απο τις παγκόσμιες οικονομικές δυνάμεις. Και τωρα επιστροφή. Επιστροφή στην καθημερινή αβεβαιότητα... Ο χειμώνας θα είναι δύσκολος. Χρειάζεται ανασύσταση όλων των δυνάμεων μας. Να κοιτάξουμε τους εαυτούς μας περισσότερο και να οργανωθούμε σε ομάδες αλληλοστηριξης. Μόνο έτσι η ψυχολογία μας θα αναπτερωθει, όσο κι αν θέλουν κάποιοι (φίλοι και εχθροί) να μας την διαλύσουν.

Είμαστε εδω για να μην τους κάνουμε το χατίρι! Καλο χειμώνα!