ΣΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΘΕΣΕΙΣ Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟ TRAFFICKING

ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΘΕΩΡΟΥΝ ΥΠΕΥΘΥΝΑ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ!

Μία από τις βασικότερες χώρες διακίνησης θυμάτων σεξουαλικής εκμετάλλευσης είναι η Ελλάδα, σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία, άτυπη έρευνα της οποίας εμφανίζει το 62% των ερωτηθέντων στην Ελλάδα να θεωρεί σε κάποιο βαθμό υπεύθυνα τα ίδια τα θύματα!

Η ραγδαία αύξηση του trafficking στην Ελλάδα εντάσσεται στο γενικότερο πλαίσιο που επικρατεί παγκοσμίως, καθώς σύμφωνα με πρόχειρους υπολογισμούς της Διεθνούς Αμνηστίας ανέρχεται στους 800.000 ανθρώπους κάθε χρόνο.

Αξίζει να σημειωθεί πάντως ότι η Ελλάδα με νόμο του 2002 θεωρεί την εμπορία ανθρώπων έγκλημα και προβλέπει ως και δεκαετή φυλάκιση για τους σωματέμπορους, ωστόσο, ελάχιστοι από αυτούς έχουν οδηγηθεί στη Δικαιοσύνη και έχουν καταδικαστεί.

Σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία, μέρος του προβλήματος είναι πως δεν υπάρχουν αρκετοί εκπαιδευμένοι αστυνομικοί, οι οποίοι να είναι ικανοί να αναγνωρίσουν τα θύματα εμπορίας. Παράλληλα τονίζει πως η επιστροφή στη χώρα τους, συχνά δεν λύνει το πρόβλημα για τις γυναίκες αυτές, καθώς οι σωματέμποροι εξακολουθούν να τις εκβιάζουν και να τις απειλούν.

Σοβαρό πρόβλημα από την άλλη αποτελεί και το γεγονός ότι το ελληνικό κράτος ακόμα και αν μια γυναίκα αναγνωριστεί ως θύμα σωματεμπορίας, της παρέχει προστασία και αποκατάσταση μόνο αν συμφωνήσει να συνεργαστεί με τις Αρχές για τη δίωξη των σωματεμπόρων, γεγονός που σημαίνει πως οι Αρχές αντιμετωπίζουν τα θύματα του trafficking ως «χρήσιμα εργαλεία» για το ποινικό σύστημα και όχι ως θύματα που δικαιούνται αρωγή, ενώ όπως είναι φανερό, ένα θύμα που προέρχεται από ένα τέτοιο περιβάλλον εκμετάλλευσης φοβάται να στραφεί ενάντια στους εμπόρους και δεν εμπιστεύεται τις αρχές για την προστασία του.

Σήμερα, η Διεθνής Αμνηστία παρέδωσε πάνω από 10.000 υπογραφές στο υπουργείο Δικαιοσύνης, για το ζήτημα της σωματεμπορίας και ζητά από την ελληνική κυβέρνηση:
1) Παροχή αντικειμενικών κριτηρίων σε όλους τους αστυνομικούς για την αναγνώριση των γυναικών θυμάτων εμπορίας.
2) Διευκόλυνση των αναφορών από τα θύματα, μέσω της ενίσχυσης των πόρων, ώστε οι τηλεφωνικές γραμμές βοηθείας είναι να είναι πολύγλωσσες και να λειτουργούν σε 24ωρη βάση.
3) Τροποποίηση της υφιστάμενης νομοθεσίας, προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι η παροχή προστασίας και αρωγής στις γυναίκες θύματα εμπορίας δεν εξαρτάται από την κατάθεσή τους κατά των πιθανολογούμενων εμπόρων τους.
4) Εξασφάλιση επανόρθωσης και αποκατάστασης των θυμάτων.

Ελπίζω αυτή τη φορά η Πολιτεία να έχει ανοιχτά τα μάτια της και τα αυτιά της.