Φάνταζε ακραίο παλιότερα, όταν άκουγαν οι νεότεροι τους σοφότερους να λένε πως ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος, θα γίνει για το νερό. Σήμερα, αυτό το σενάριο τείνει να γίνει πραγματικότητα, αν σκεφτεί κανείς πως καθημερινά 1,5 δισεκατομμύριο άνθρωποι οδηγούνται στην εξαθλίωση, δίχως καν να μπορούν να καταναλώσουν το ζωτικό ελάχιστο των 20 λίτρα νερού, που θεωρείται ο μέσος όρος λίτρων ανά άτομο την ημέρα, σύμφωνα με τον ΟΗΕ.
Μέσα σε λίγα χρόνια, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, 3,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι θα ζουν υπό την έλλειψη του νερού. Στη Νότια Ασία, 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι ενδέχεται να δοκιμαστούν σε συνθήκες παρατεταμένης ανομβρίας και πλημμυρών, αν λιώσουν οι παγετώνες των Ιμαλαΐων, ενώ η Μέση Ανατολή αναμένεται να είναι η πρώτη περιοχή στον πλανήτη, όπου θα δημιουργηθεί ένταση για τη διαχείριση του νερού, καθώς ο έλεγχος των υδάτων γίνεται από τους Ισραηλινούς, πολλές φορές εις βάρος των Παλαιστινίων.Έπειτα, η υπεράντληση των υδάτων του Ιορδάνη ποταμού, από την Ιορδανία, έχει μετατρέψει τον ορμητικό ποταμό σε έναν αξιολύπητο οχετό, ενώ Ινδία και Μπαγκλαντές από την άλλη, διεκδικούν χωρίς αμοιβαίες υποχωρήσεις τον Γάγγη ποταμό, ερχόμενες πολλές φορές σε διενέξεις.
Ιδιαίτερης σημασίας είναι και η περίπτωση των ποταμών Αμού Νταριά και Σιρ Νταριά, που εκβάλλουν από τη λίμνη Αράλη και τα διεκδικούν πέντε χωριά, με αποτέλεσμα η κατάχρηση του νερού να οδηγήσει στη μείωση κατά το ήμιση της επιφάνειάς τους και στην ελάττωση, κατά τα τρία τέταρτα, του υδάτινου όγκου της λίμνης, ενώ και ο ποταμός Μεκόνγκ απειλείται από τα φράγματα που κατασκευάζονται στην Κίνα, στο Λάος και στην Ταϊλάνδη, με αποτέλεσμα οι κυβερνήσεις της Καμπότζης και του Βιετνάμ να απειλούν με μελλοντικές συγκρούσεις.
Πιο κοντά μας τώρα, στη Σερβία, μετά τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ στην περιοχή, το 1999, υπολογίζεται πως σε λίγα χρόνια, λόγω της οικολογικής καταστροφής που συντελέστηκε, περίπου ένα εκατομμύριο πολίτες δεν θα έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό, ενώ η Ασιατική Τράπεζα Ανάπτυξης, πιστεύει πως πολύ σύντομα θα υπάρξουν συρράξεις, με αιτία στο νερό, μεταξύ Αμερικανών και Μεξικανών, για τον ποταμό Κολοράντο, μεταξύ Αργεντινής και Βραζιλίας, για τον ποταμό Παρανά, μεταξύ Ναμίμπιας και Μποτσουάνας, για το Δέλτα του Οκοβάνγκο, αλλά πιο σφοδρές συγκρούσεις αναμένονται ανάμεσα στην Τουρκία, τη Συρία και το Ιράκ, για τους ποταμούς Τίγρη και Ευφράτη, αλλά και μεταξύ Αιγύπτου και Αιθιοπίας, για το Νείλο ποταμό.
Στις επόμενες δεκαετίες προβλέπεται ραγδαία αύξηση του πληθυσμού, που θα φτάσει περίπου στα δέκα δισεκατομμύρια, όταν το 2005 ήταν μόλις έξι δισεκατομμύρια. Για να καλυφθούν οι ανάγκες του πληθυσμού απαιτείται αύξηση των αποθεμάτων γλυκού νερού κατά 20%, όταν σήμερα μειώνονται συνεχώς… Η λύση βρίσκεται σε εμάς. Και πρέπει να δράσουμε τώρα! Προτού αρχίσουν να ξεσπάνε σε κάθε γωνιά του πλανήτη ανεξέλεγκτοι «πόλεμοι του νερού».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου