Γεωγραφικά ο όρος «Μακεδονία» αναφέρεται στην περιοχή που μοιράζεται ανάμεσα στην Ελλάδα, η οποία κατέχει το 52%, στην πΓΔΜ με το 38 και στη Βουλγαρία με το 10%. Το ελληνικό κομμάτι ή διαμέρισμα της Μακεδονίας αναφέρεται ως «Ελληνική Μακεδονία» ή «Μακεδονία του Αιγαίου», η πΓΔΜ ως «Μακεδονία του Βαρδάρη» ή «Νότιος Σερβία» και το βουλγαρικό κομμάτι ως «Μακεδονία του Πίριν» ή ως περιοχή του Μπλαγκόεβγκραντ.
Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί πως μέχρι και σήμερα, παρά τις δεσμεύσεις τους, τα Σκόπια επιμένουν να επονομάζουν την Ελληνική Μακεδονία ως «Αιγαιατική Μακεδονία», καθώς αυτή, σύμφωνα με το κρατικό ιδεολόγημά τους, αποτελεί αλύτρωτο τμήμα της διαμελισμένης Ενιαίας Μακεδονίας, που σήμερα βρίσκεται ακόμη υπό ελληνική διοίκηση, χαρακτηρισμό που αναπαρήγαγαν ακόμη και οι στρατιωτικοί χάρτες των Ηνωμένων Πολιτειών.Η πΓΔΜ είναι σαφές ότι αποτελεί μέρος της Μακεδονίας. Ωστόσο, είναι ένα μικρό κομμάτι της και δεν μπορεί να επιθυμεί να ονομάζεται όλο το κράτος «Μακεδονία», όταν η Ελλάδα έχει τη συντριπτική πλειοψηφία της περιοχής.
Παρόμοια περίπτωση με αυτή της Μακεδονίας, υπήρχε και στη Μεγάλη Βρετανία, μιας εκ των ισχυρότερων κρατών του κόσμου, που αν και ήταν αναγνωρισμένη από όλες τις χώρες του κόσμου με αυτό το όνομα (το συνταγματικό της, όπως θα έλεγαν και τα Σκόπια), το άλλαξε σε Ηνωμένο Βασίλειο, προκειμένου να ενταχθεί στην ΕΕ. Αιτία ήταν η Βρετάνη, μια επαρχία (ούτε καν κράτος!) της Γαλλίας, για την οποία όμως η Μεγάλη Βρετανία δεν αποτελούσε σε καμία περίπτωση κίνδυνο.Την ίδια ώρα όμως τα Σκόπια, σε συνάρτηση με το όνομα, δεν κρύβουν και την αλυτρωτική τους πολιτική, σε βάρος της Ελλάδας, ενώ παρασκηνιακά κάνουν συχνά λόγο και για εδαφικές διεκδικήσεις, που φτάνουν μέχρι και την κατάληψη της Θεσσαλονίκης!
Κάπου εδώ να θυμίσω πως όταν ο Στάλιν και ο Τίτο- ο οποίος ήταν ο πρώτος που αναγνώρισε την ύπαρξη μακεδονικού έθνους στα όρια της Γιουγκοσλαβίας, με αποτέλεσμα να ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο στις γεωπολιτικές ισορροπίες στα Βαλκάνια- τόλμησαν να αποκαλέσουν την περιοχή Βαρντάρσκα «Μακεδονία», ο τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Έντουαρντ Στετίνιους απέστειλε επιστολές σε όλες τις αμερικανικές πρεσβείες και ανέφερε πως κάθε λόγος για «Μακεδονικό έθνος», μακεδονική «πατρίδα» ή μακεδονική «εθνική συνείδηση» αποτελεί αβάσιμη προπαγάνδα, που δε στηρίζεται σε καμία πραγματικότητα και στρέφεται εναντίον της Ελλάδας, γι’ αυτό και δεν θα ανεχτούμε οποιαδήποτε κυβέρνηση ενθαρρύνει αυτές τις ομάδες.
Τη δήλωση αυτή του Στετίνιους επικαλέστηκε και ο πρώην Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον, στις 2.10.1992, ο οποίος τόνισε επίσης πως «στηρίζω την απόφαση της ΕΕ, σύμφωνα με την οποία η νοτιότερη πρώην Γιουγκοσλαβία αναγνωρίζεται ως ανεξάρτητο κράτος, υπό τον όρο να μην περιέρχεται στην ονομασία τη η λέξη «Μακεδονία».
Σημαντική ήταν και η δήλωση του κάθε άλλο παρά φιλέλληνα αμερικανού πολιτικού, του πρώην υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Χένρυ Κίσινγκερ, ο οποίος σε μια κρίση συνειδήσεως και ειλικρίνειας, είπε για το όνομα της Μακεδονίας, δικαιώνοντας την Ελλάδα: «Η Ελλάς έχει δίκιο για το όνομα. Το λέω αυτό γιατί ξέρω Ιστορία, που δεν ξέρουν οι υπουργοί και οι αξιωματούχοι στην Ουάσιγκτον. Το ισχυρό όπλο στην Ελλάδα είναι η Ιστορία». Τέλος, αξίζει να αναφέρω και τη δήλωση του Άγγλου λόρδου Σόλσμπερι, ο οποίος ως αντιπρόσωπος στη διάσκεψη για την αναθεώρηση της Συνθήκης του Βερολίνου (1878) είχε δηλώσει πως η Θράκη και η Μακεδονία είναι τόσο ελληνικές, όσο και η νήσος Κρήτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου