Μετά το ευχάριστο διάλειμμα των καλοκαιρινών διακοπών, να’ μαι και πάλι πίσω, στην πεζή καθημερινότητα, όμοια της οποίας βιώνουν πολλοί συνομήλικοι μου.
Μια καθημερινότητα, την οποία όμως ποτέ δεν αποφασίσαμε να αλλάξουμε, ίσως και γιατί μας εξυπηρετούσε, ίσως γιατί με το πέρασμα των χρόνων βολευτήκαμε και οι οποιεσδήποτε αλλαγές πλέον μας φαίνονται πιο δύσκολες.
Να λοιπόν που και αυτόν τον Σεπτέμβρη έβαλα στόχους! Και ήδη ξεκίνησα τον προγραμματισμό της νέας καθημερινότητάς μου, άγνωστο βέβαια αν θα εφαρμόσω όσα σκέφτομαι. Ένα νέο χόμπι, μια νέα ξένη γλώσσα, ίσως λίγο γυμναστήριο, νέες ιδέες πάνω στη δουλειά μου και νέες σκέψεις για το σπίτι μου και την οικογένειά μου.
Εύχομαι μόνο ούτε τα δελτία ειδήσεων να με… «μπλοκάρουν», με τις ανούσιες αναφορές τους στην οικονομική κρίση της πατρίδας μας, ούτε φίλοι και γνωστοί να με αποτρέψουν, αλλά ούτε και η πεζή πραγματικότητα να με… συνεφέρει και να με επαναφέρει στην τάξη!
Εντέλει, θα το προσπαθήσω…
Και τώρα φυσικά δεν μπορώ να μην μπω στον πειρασμό να σχολιάσω ορισμένα γεγονότα, όπως πχ τη σαπίλα του πολιτικού μας συστήματος, το οποίο επιβιώνει με τη συμπαράσταση της δικαστικής εξουσίας και τη δική μας ανοχή. Βαρέθηκα να ακούω για εξεταστικές επιτροπές, για ΕΔΕ και για υποθέσεις που «θα παραπεμφθούν στην Δικαιοσύνη», καθώς όλα αυτά αποτελούν βιτρίνα για να εξυπηρετούν κάποιοι τα συμφέροντά τους. Όλες οι εξεταστικές επιτροπές αθωώνουν τους κατηγορούμενους, όλες οι ΕΔΕ τιμωρούν τους υπευθύνους με ποινές- χάδι και δυστυχώς οι αποφάσεις της Δικαιοσύνης τις περισσότερες φορές επηρεάζονται από τους πολιτικούς και τους επιχειρηματίες.
Θα αναφέρω ένα παράδειγμα. Διάβασα το καλοκαίρι πως νεαρή κρατούμενη, η οποία φυλακίστηκε στο παρελθόν για κατοχή ναρκωτικών ουσιών, στην προσπάθειά της να αλλάξει τη ζωή της, αποφάσισε να διαβάσει στη φυλακή και να δώσει εξετάσεις για να περάσει σε κάποια σχολή. Ωστόσο, το… σωφρονιστικό μας σύστημα, αντί να τη βοηθήσει, ώστε να πετύχει τον στόχο της, την οδηγούσε με τις χειροπέδες στα εξεταστικά κέντρα. Σήμερα εκείνη η κοπέλα είναι πρωτοετής στη Νομική Σχολή Αθηνών και μάλιστα πέρασε από τους πρώτους. Αντιθέτως, Μαντέλης, Αγγέλου και άλλοι τόσοι βρίσκονται έξω από τη φυλακή, αν και έχει αποδειχτεί η ενοχή τους, γιατί δικαστές και εισαγγελείς δεν συμφώνησαν για την προφυλάκισή τους… Τα σχόλια δικά σας…
Διαβάζω και για τον άλαλο Κώστα Καραμανλή, ο οποίος έφερε την χώρα μας ένα βήμα πριν την χρεωκοπία, παρόλο που ο ίδιος απολαμβάνει διακοπές διαρκείας σε Ελλάδα και εξωτερικό. Θίχτηκε- λέει- που η σύζυγος του πρώην στενού του συνεργάτη Γιώργου Βουλγαράκη, κυρία Πελέκη (συμβολαιογράφος στις περίφημες ανταλλαγές οικοπέδων με τη Μονή Βατοπεδίου), τον κατηγόρησε πως δεν φοράει παντελόνια, γιατί δεν αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη για το σκάνδαλο. Δεν έχει άδικο, όχι βέβαια πως αυτό αθωώνει την ίδια. Από την άλλη, ο λαός ζητάει δικαίωση. Τι κι αν είναι ένας πρώην πρωθυπουργός; Οφείλει να λογοδοτήσει με την Δικαιοσύνη! Αν και πολύ φοβάμαι πως κι αυτήν θα τον αθωώσει…
Η οργή του λαού όμως μεγαλώνει. Και πράγματι κάποτε όλοι αυτοί θα φοβούνται να κυκλοφορήσουν στους δρόμους, γιατί ο λαός δεν θα αργήσει να τους λιντσάρει. Διάβαζα την ιστορία με τον Δημήτρη Σιούφα, ο οποίος έτρωγε τους αστακούς του σε μια ταβέρνα και μερικοί οργισμένοι πολίτες του επιτέθηκαν φραστικά. Φυσικά, όπου φύγει- φύγει ο ίδιος! Να’ ναι καλά η ασφάλειά του, την οποία παρεμπίπτοντος πληρώνουμε οι Έλληνες φορολογούμενοι…
Από την άλλη, λυπάμαι τον Γιώργο Παπανδρέου. Τον λυπάμαι γιατί επιτρέπει στον Γιώργο Παπακωνσταντίνου, με τις προκλητικές πολιτικές κινήσεις του στην οικονομία, να υπογράφει την πολιτική του καταδίκη. Δυστυχώς, με τέτοιες ενέργειες η χώρα δεν πρόκειται να βγει από την κρίση, αντιθέτως, υπογράφει τη μελλοντική της χρεωκοπία, η οποία δεν θα αργήσει να πραγματοποιηθεί, όπως φαίνεται.
Λυπάμαι επίσης τον Γιώργο Παπανδρέου, γιατί κανείς δεν τον πίστεψε στο νέο εγχείρημα του «Καλλικράτη». Θα πρέπει να γνωρίζει όμως πως οι ηγέτες για να μεταλαμπαδεύσουν το όραμά τους, πρέπει πρώτα να το θεμελιώσουν σε γερές βάσεις και φυσικά να γνωρίζουν πως όντως έχουν τη δυνατότητα για να το υλοποιήσουν. Οι εκλογές πλησιάζουν πάντως και όλα δείχνουν πως το ΠΑΣΟΚ από αυτήν την εκλογική αναμέτρηση θα έχει μεγάλες και σημαντικές απώλειες…
Κλείνοντας, οφείλω να αναφερθώ στην τελευταία έρευνα που διάβασα, βάσει της οποίας εκατομμύρια νέοι σε όλο τον πλανήτη δηλώνουν άνεργοι, ενώ στην Ελλάδα το φαινόμενο φαίνεται να διογκώνεται, λόγω κυρίως της οικονομικής κρίσης. Η ανεργία είναι ο καρκίνος της κοινωνίας μας. Αν η πολιτική ηγεσία δεν ασχοληθεί σοβαρά με το θέμα, προβλέπω σύντομα να ξεσπάει πανελλαδική οργή, η οποία θα εκτονωθεί μόνο όταν καταρρεύσει τελειωτικά το πολιτικό μας σύστημα και μαζί του και η κοινωνική συνοχή του κράτους μας. Γι’ αυτό οι λύσεις πρέπει να δοθούν άμεσα. Αν δεν θέλουν το Μνημόνιο της Τρόικας να μετατραπεί σε μνημόσυνο της πατρίδας μας.
Καλή σεζόν σε όλους μας.
Μια καθημερινότητα, την οποία όμως ποτέ δεν αποφασίσαμε να αλλάξουμε, ίσως και γιατί μας εξυπηρετούσε, ίσως γιατί με το πέρασμα των χρόνων βολευτήκαμε και οι οποιεσδήποτε αλλαγές πλέον μας φαίνονται πιο δύσκολες.
Να λοιπόν που και αυτόν τον Σεπτέμβρη έβαλα στόχους! Και ήδη ξεκίνησα τον προγραμματισμό της νέας καθημερινότητάς μου, άγνωστο βέβαια αν θα εφαρμόσω όσα σκέφτομαι. Ένα νέο χόμπι, μια νέα ξένη γλώσσα, ίσως λίγο γυμναστήριο, νέες ιδέες πάνω στη δουλειά μου και νέες σκέψεις για το σπίτι μου και την οικογένειά μου.Εύχομαι μόνο ούτε τα δελτία ειδήσεων να με… «μπλοκάρουν», με τις ανούσιες αναφορές τους στην οικονομική κρίση της πατρίδας μας, ούτε φίλοι και γνωστοί να με αποτρέψουν, αλλά ούτε και η πεζή πραγματικότητα να με… συνεφέρει και να με επαναφέρει στην τάξη!
Εντέλει, θα το προσπαθήσω…
Και τώρα φυσικά δεν μπορώ να μην μπω στον πειρασμό να σχολιάσω ορισμένα γεγονότα, όπως πχ τη σαπίλα του πολιτικού μας συστήματος, το οποίο επιβιώνει με τη συμπαράσταση της δικαστικής εξουσίας και τη δική μας ανοχή. Βαρέθηκα να ακούω για εξεταστικές επιτροπές, για ΕΔΕ και για υποθέσεις που «θα παραπεμφθούν στην Δικαιοσύνη», καθώς όλα αυτά αποτελούν βιτρίνα για να εξυπηρετούν κάποιοι τα συμφέροντά τους. Όλες οι εξεταστικές επιτροπές αθωώνουν τους κατηγορούμενους, όλες οι ΕΔΕ τιμωρούν τους υπευθύνους με ποινές- χάδι και δυστυχώς οι αποφάσεις της Δικαιοσύνης τις περισσότερες φορές επηρεάζονται από τους πολιτικούς και τους επιχειρηματίες.Θα αναφέρω ένα παράδειγμα. Διάβασα το καλοκαίρι πως νεαρή κρατούμενη, η οποία φυλακίστηκε στο παρελθόν για κατοχή ναρκωτικών ουσιών, στην προσπάθειά της να αλλάξει τη ζωή της, αποφάσισε να διαβάσει στη φυλακή και να δώσει εξετάσεις για να περάσει σε κάποια σχολή. Ωστόσο, το… σωφρονιστικό μας σύστημα, αντί να τη βοηθήσει, ώστε να πετύχει τον στόχο της, την οδηγούσε με τις χειροπέδες στα εξεταστικά κέντρα. Σήμερα εκείνη η κοπέλα είναι πρωτοετής στη Νομική Σχολή Αθηνών και μάλιστα πέρασε από τους πρώτους. Αντιθέτως, Μαντέλης, Αγγέλου και άλλοι τόσοι βρίσκονται έξω από τη φυλακή, αν και έχει αποδειχτεί η ενοχή τους, γιατί δικαστές και εισαγγελείς δεν συμφώνησαν για την προφυλάκισή τους… Τα σχόλια δικά σας…
Διαβάζω και για τον άλαλο Κώστα Καραμανλή, ο οποίος έφερε την χώρα μας ένα βήμα πριν την χρεωκοπία, παρόλο που ο ίδιος απολαμβάνει διακοπές διαρκείας σε Ελλάδα και εξωτερικό. Θίχτηκε- λέει- που η σύζυγος του πρώην στενού του συνεργάτη Γιώργου Βουλγαράκη, κυρία Πελέκη (συμβολαιογράφος στις περίφημες ανταλλαγές οικοπέδων με τη Μονή Βατοπεδίου), τον κατηγόρησε πως δεν φοράει παντελόνια, γιατί δεν αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη για το σκάνδαλο. Δεν έχει άδικο, όχι βέβαια πως αυτό αθωώνει την ίδια. Από την άλλη, ο λαός ζητάει δικαίωση. Τι κι αν είναι ένας πρώην πρωθυπουργός; Οφείλει να λογοδοτήσει με την Δικαιοσύνη! Αν και πολύ φοβάμαι πως κι αυτήν θα τον αθωώσει…
Η οργή του λαού όμως μεγαλώνει. Και πράγματι κάποτε όλοι αυτοί θα φοβούνται να κυκλοφορήσουν στους δρόμους, γιατί ο λαός δεν θα αργήσει να τους λιντσάρει. Διάβαζα την ιστορία με τον Δημήτρη Σιούφα, ο οποίος έτρωγε τους αστακούς του σε μια ταβέρνα και μερικοί οργισμένοι πολίτες του επιτέθηκαν φραστικά. Φυσικά, όπου φύγει- φύγει ο ίδιος! Να’ ναι καλά η ασφάλειά του, την οποία παρεμπίπτοντος πληρώνουμε οι Έλληνες φορολογούμενοι…Από την άλλη, λυπάμαι τον Γιώργο Παπανδρέου. Τον λυπάμαι γιατί επιτρέπει στον Γιώργο Παπακωνσταντίνου, με τις προκλητικές πολιτικές κινήσεις του στην οικονομία, να υπογράφει την πολιτική του καταδίκη. Δυστυχώς, με τέτοιες ενέργειες η χώρα δεν πρόκειται να βγει από την κρίση, αντιθέτως, υπογράφει τη μελλοντική της χρεωκοπία, η οποία δεν θα αργήσει να πραγματοποιηθεί, όπως φαίνεται.
Λυπάμαι επίσης τον Γιώργο Παπανδρέου, γιατί κανείς δεν τον πίστεψε στο νέο εγχείρημα του «Καλλικράτη». Θα πρέπει να γνωρίζει όμως πως οι ηγέτες για να μεταλαμπαδεύσουν το όραμά τους, πρέπει πρώτα να το θεμελιώσουν σε γερές βάσεις και φυσικά να γνωρίζουν πως όντως έχουν τη δυνατότητα για να το υλοποιήσουν. Οι εκλογές πλησιάζουν πάντως και όλα δείχνουν πως το ΠΑΣΟΚ από αυτήν την εκλογική αναμέτρηση θα έχει μεγάλες και σημαντικές απώλειες…
Κλείνοντας, οφείλω να αναφερθώ στην τελευταία έρευνα που διάβασα, βάσει της οποίας εκατομμύρια νέοι σε όλο τον πλανήτη δηλώνουν άνεργοι, ενώ στην Ελλάδα το φαινόμενο φαίνεται να διογκώνεται, λόγω κυρίως της οικονομικής κρίσης. Η ανεργία είναι ο καρκίνος της κοινωνίας μας. Αν η πολιτική ηγεσία δεν ασχοληθεί σοβαρά με το θέμα, προβλέπω σύντομα να ξεσπάει πανελλαδική οργή, η οποία θα εκτονωθεί μόνο όταν καταρρεύσει τελειωτικά το πολιτικό μας σύστημα και μαζί του και η κοινωνική συνοχή του κράτους μας. Γι’ αυτό οι λύσεις πρέπει να δοθούν άμεσα. Αν δεν θέλουν το Μνημόνιο της Τρόικας να μετατραπεί σε μνημόσυνο της πατρίδας μας.Καλή σεζόν σε όλους μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου