Η ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΑΠΟΧΗΣ

ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ, ΦΟΒΟΣ Ή ΜΗΠΩΣ ΔΕΔΟΜΕΝΟ;
Είναι η εποχή της αποχής. Απέχουμε απ’ όλα και από όλους, συνειδητά και ασυνείδητα. Προτιμάμε να ασχοληθούμε με την πάρτη μας, με τα δικά μας προβλήματα και να αφήσουμε τους πάντες και τα πάντα στο έλεος της μοίρας τους. Πολλές φορές μάλιστα μοιάζουμε σαν να κλείνουμε τα αυτιά μας και τα μάτια μας στους εξωτερικούς «θορύβους» για να πείσουμε τους εαυτούς μας πως δεν ακούσαμε και δεν είδαμε τίποτα. Και η καθημερινότητά μας περνάει έτσι… Μονότονη, πληκτική και πολλές φορές δυσάρεστη. Ωστόσο, κάποιοι θέλουν να εκμεταλλευτούν αυτή την αδυναμία μας.

Τελευταία πιάνω κι εγώ τον εαυτό μου σε αυτήν την κατάσταση, που προανέφερα. Το χειρότερο είναι πως βλέπω αγαπημένα μου πρόσωπα να «καταβροχθίζονται» από τον περίγυρο τους και ενώ μπορώ να τους προστατεύσω, δεν το κάνω. Δεν είναι ο φόβος, είναι η σκέψη πως μπορεί και να μην καταλάβουν ποτέ τι είναι αυτό που τους λέω και όλο αυτό να γυρίσει μπούμερανγκ κατά μου. Είπαμε εξάλλου πως δεν μας αρέσει να βλέπουμε την πραγματικότητα, αλλά οτιδήποτε μας είναι αρεστό.

Το μεγάλο μου πλεονέκτημα νομίζω πως είναι το να αξιολογώ σωστά τους γύρω μου. Σπανίως- για να μην πω ποτέ- πέφτω έξω. Οι εχθροί μου αυτό το γνωρίζουν και θέλουν πολλές φορές να με παρουσιάσουν εμένα ως τον άχρηστο, τον κακό, μα ξέροντας πως έχω τη συνείδησή μου καθαρή, δεν έχω να φοβηθώ και τίποτα. Απλά στεναχωριέμαι που δεν μπορώ να προστατεύσω και αυτούς που θα ήθελα…

Άτομα που έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση και που ωστόσο θέλουν να κυριαρχούν στους γύρω τους αυτό που κάνουν καταρχήν είναι να απομακρύνουν τους ικανούς από το πεδίο τους. Έχουν τη δυνατότητα να το κάνουν, καθώς ξέρουν να ελίσσονται, ξέρουν ποιο κουμπί πρέπει να πατήσουν την κατάλληλη στιγμή. Έπειτα μειώνουν επιδεικτικά τους όμοιούς τους και φυσικά τσαλαπατάν τους κατώτερούς τους, με αποτέλεσμα αυτοί να φαίνονται οι ικανότεροι! Μα όταν η ικανότητα στηρίζεται στο κατηγορώ των άλλων, τότε θα έρθει η στιγμή που ένας άνεμος θα τα ξεσκεπάσει όλα! Αρκεί κάποιοι να έχουν τη διάθεση να «φυσήξουν»!

«Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία», είπε κάποτε ο Ανδρέας Κάλβος και νομίζω πως αυτός ο στίχος είναι πιο επίκαιρος από ποτέ! Ήρθε η ώρα η θετική σκέψη να παραχωρήσει τη θέση της στην κριτική σκέψη, για να δούμε μπροστά μας τις αλήθειες που μας κρύβουν.

Σημείωση: Μέχρι πριν λίγο καιρό αδιαφορούσα για τα τούρκικα σήριαλ. Ώσπου κάποιος μου είπε να αρχίσω να βλέπω τον «Σουλεϊμάν τον μεγαλοπρεπή» για να μάθω να προστατεύομαι από τους εχθρούς μου. Στην αρχή γέλασα, τώρα όμως κατάλαβα πόσο δίκιο είχε. Στην ιστοσελίδα του Antenna αξίζει κάποιος να μπει και να δει στην web tv το επεισόδιο 168 του «Σουλεϊμάν». Από το 39.50 λεπτό ο Σουλτάνος βιώνει την απόλυτη προδοσία από τον πιο στενό του φίλο και συνεργάτη, καθώς μαθαίνει με ποιον τρόπο τόσα χρόνια στην ουσία τον κατεύθυνε. Τα πάντα αποκαλύπτονται από έναν απλό βεζίρη του που το μόνο που νοιώθει γι’ αυτόν είναι αγάπη. Αξίζει να το δείτε για να καταλάβετε πως πολλές φορές εθελοτυφλούμε στα γεγονότα που συμβαίνουν γύρω μας, μα κάποιες στιγμές πρέπει να παίρνουμε την κατάσταση στα χέρια μας, πριν κάποιοι "καλοθελητές" το εκμεταλλευτούν.