ΕΚΛΟΓΕΣ 6ΗΣ ΜΑΪΟΥ 2012

ΨΗΦΟΣ ΕΥΘΥΝΗΣ
Είναι ίσως η πρώτη φορά που πιστεύω πως σε αυτές τις εκλογές όλοι οι Έλληνες πρέπει να πάμε να ψηφίσουμε. Υποστηρίζω κι εγώ την άποψη πως αυτή η εκλογική διαδικασία είναι η πιο σημαντική μετά την Μεταπολίτευση, κι αυτό γιατί οι Έλληνες μέσα σε δύο χρόνια υποχρεωθήκαμε να φορτωθούμε στις πλάτες μας δύο Μνημόνια, για τα οποία ουδέ ποτέ ρωτηθήκαμε και ούτε ποτέ εκφράσαμε την άποψή μας μέσω της κάλπης.

Το χειρότερο απ’ όλα είναι πως μέσω των Μνημονίων υποθηκεύσαμε την εθνική μας κυριαρχία, χάσαμε την αξιοπρέπειά μας, μειώθηκαν οι μισθοί και οι συντάξεις και θρηνήσαμε 2.000 αυτόχειρες, οι οποίοι επέλεξαν να βάλουν τέλος στη ζωή τους, μη μπορώντας να ανταπεξέλθουν στα χρέη τους και στους δυσβάσταχτους φόρους, που μας επέβαλαν οι Τροϊκανοί.

Είτε το θέλουν κάποιοι, είτε όχι, σε αυτές τις εκλογές ψηφίζουμε με κύριο γνώμονα το Μνημόνιο. Ψηφίζουμε κόμματα που το υποστηρίζουν και κόμματα που εναντιώνονται σε αυτό. Φυσικά η πλειοψηφία των Ελλήνων είναι κατά- σύμφωνα τουλάχιστον με τις δημοσκοπήσεις- ωστόσο είναι απορίας άξιο πως η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, που μας επέβαλαν το Μνημόνιο, παραμένουν στις πρώτες επιλογές των Ελλήνων.

Λένε πως αυτοί που τους ψηφίζουν είναι κυρίως γέροντες, αλλά άραγε αυτοί δεν νοιάζονται για το μέλλον των παιδιών τους, για τη νεολαία της πατρίδας μας; Λένε πως είναι πανίσχυρα «κομματόσκυλα», που κινούν τεράστιους μηχανισμούς για την εκλογή των δύο κομμάτων, αλλά ακόμα κι αυτοί άραγε δεν σιχάθηκαν με όλα αυτά που βλέπουν να πράττουν οι αρχηγοί τους; Λένε πως είναι οι νεολαίοι των σπουδαστών, που ονειρεύονται κι αυτοί κάποια στιγμή να εισέλθουν στο σάπιο πολιτικό μας σύστημα, αλλά άραγε κι αυτοί δεν έχουν φίλους που αναγκάστηκαν να ξενιτευτούν, ελπίζοντας σε ένα καλύτερο αύριο; Λένε πως πολλοί ρίχνουν «ψήφο συνήθειας», αλλά άραγε κι αυτοί δεν ξύπνησαν ακόμα από τον λήθαργό τους για να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους;…

Περισσότερο απορώ όμως με τις συγκεντρώσεις των πολιτικών αρχηγών- κυρίως της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ- στις οποίες βλέπω νέους να ζητωκραυγάζουν με κομματικές σημαίες υπέρ της νίκης του κινήματός τους και συλλογίζομαι πως τελικά εμείς οι ίδιοι που διαμορφώνουμε το μέλλον μας, τελικά είμαστε άξιοι της μοίρας μας και των πράξεών μας.

Λυπάμαι γιατί, παρατηρώντας τα δύο κόμματα του Μνημονίου αυτές τις αλλοπρόσαλλες (;) συμπεριφορές των οπαδών τους, τόσο παίρνουν θάρρος και ετοιμάζονται και πάλι να συγκυβερνήσουν κατά του Ελληνικού λαού…

Ακούγεται τελευταία- και καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις- πως τουλάχιστον έξι κομματικοί σχηματισμοί (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ, ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ) θα μπουν σίγουρα στη Βουλή και τρία κόμματα (ΛΑΟΣ, ΔΗΣΥ, ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ) θα δώσουν σκληρή μάχη για την είσοδό τους στο Κοινοβούλιο. Εμένα προσωπικά αυτό δεν μου ακούγεται κακό, παρόλο που δημοσιογράφοι και πολιτικοί παραληρούν για να σταματήσουν την είσοδο μικρότερων κομμάτων στη Βουλή, με την αιτιολογία πως η χώρα δύσκολα θα κυβερνηθεί αν υπάρχει πολυφωνία. Μα καλά, αυτό δεν είναι Δημοκρατία;

 Φυσικά δεν τους νοιάζει τόσο αυτό, όσο ότι θα αναγκαστούν να σχηματίσουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ κυβέρνηση συνεργασίας με την Αριστερά και τα πιο ακροδεξιά κόμματα. Εκεί είναι το πραγματικό ζόρι, κυρίως γιατί η νέα θητεία της ανερχόμενης κυβέρνησης θα έχει να διαχειριστεί τα σκληρά μέτρα του Ιουνίου, αλλά ενδεχομένως και ένα τρίτο Μνημόνιο, κάτι που ήδη έχει δρομολογήσει ΝΔ και ΠΑΣΟΚ μήνες πριν.

 Η πολυφωνία είναι όμως απαραίτητη. Ίσως είναι και ένα καλό διαπραγματευτικό όπλο για τις συνομιλίες μας με την Τρόικα. Αρκεί να προχωράμε με πρόγραμμα και κύριο γνώμονα την πατρίδα και τη νεολαία μας!

 Γι’ αυτό στις 6 Μαΐου όλοι μας πρέπει να ψηφίσουμε! Η ψήφος μας πρέπει να είναι υπεύθυνη και ώριμη. Διακυβεύεται το μέλλον μας. Ένα μέλλον αβέβαιο, γεμάτο Εφιάλτες. Ας είναι λοιπόν αυτές οι εκλογές οι πρώτες στις οποίες θα επικρατήσει η λογική και όχι η κομματική υπακοή.

Το χρειάζεται η Ελλάδα μας, το έχουν ανάγκη τα παιδιά μας!