Το δεύτερο Μνημόνιο είναι η ταφόπλακα των Ελλήνων. Υπό την απειλή της χρεοκοπίας, η πλειοψηφία της κοινής γνώμης πείστηκε- ακόμα μια φορά- πως είναι προτιμότερη η σκλαβιά μας και η ταπείνωσή μας από τους ισχυρούς εταίρους ευρωπαίους. Οι οικονομικοί δολοφόνοι τελείωσαν με επιτυχία τη δουλειά που τους ανατέθηκε λίγα χρόνια πριν…
Η Ελλάδα του αύριο θα καυχιέται πως δεν χρεοκόπησε, ασχέτως αν οι πολίτες της είναι χρεοκοπημένοι. Θα ζητιανεύει τη κάθε δόση του νέου δανείου και θα σκύβει το κεφάλι στα νέα μέτρα που θα της υπαγορεύουν κάθε φορά, έως ότου υπογραφεί και τρίτο Μνημόνιο.Άραγε εμείς οι Έλληνες προς ποια μεριά πρέπει να εκδηλώσουμε την οργή μας; Προς τους πολιτικούς και το πολιτικό μας σύστημα, το οποίο διαμορφώθηκε έτσι ώστε να εξυπηρετεί τους ιδίους και να τους επιτρέπει να κερδοσκοπούν εις βάρος μας ή προς την Ευρώπη και το ΔΝΤ που λόγω της οικονομικής συγκυρίας βρήκαν ευκαιρία να «εισβάλλουν» στη χώρα μας και να την λεηλατήσουν;
ΑΝΙΚΑΝΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ, ΣΑΠΙΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
Ας πάρουμε την πρώτη περίπτωση, αυτή των πολιτικών μας, οι οποίοι μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, όπου και πρωταγωνίστησαν, άδραξαν την ευκαιρία να κυριαρχήσουν στο πολιτικό σκηνικό της πατρίδας μας και το διαμόρφωσαν στα μέτρα τους, για να μπορούν ανενόχλητοι να απολαμβάνουν προνόμια, πλούτη, κέρδη και δόξα, εις βάρος των απλών πολιτών. Είναι όλοι αυτοί, οι οποίοι, αδιαφορώντας για το καλό της πατρίδας μας, δέχτηκαν μίζες, παράνομο χρήμα και κάθε λογής ανταλλάγματα για να εξυπηρετήσουν τα οικονομικά συμφέροντα που τους στήριζαν.
Είναι αυτοί που καταλήστεψαν το ελληνικό κράτος και άδειασαν τα ταμεία του, για να χτίσουν πολυτελή σπίτια, να αγοράσουν πανάκριβα αυτοκίνητα και σκάφη και διοχέτευσαν εκατομμύρια ευρώ στο εξωτερικό σε λογαριασμούς τραπεζών off shore εταιριών.
Ανενόχλητοι, λόγω της απάθειας της κοινής γνώμης, η οποία παρακολουθούσε την μαύρη κωμωδία των σκανδάλων δίχως να αντιδρά, συνέχισαν να κατακλέβουν το κράτος ακόμα και όταν έβλεπαν πως το τέλος της Ελλάδας κοντεύει. Ακόμα και όταν συνειδητοποίησαν πως με τις πράξεις τους οδηγούσαν με μαθηματική ακρίβεια την Ελλάδα στο χείλος της χρεοκοπίας. Ακόμα και εκείνη τη στιγμή το μόνο που τους ένοιαζε ήταν ο δικός τους, προσωπικός πλούτος.
Ήταν δεδομένο ότι αυτή η κατάσταση δεν άρεσε στους τεχνοκράτες της Ευρώπης. Χρόνια τώρα, προειδοποιούσαν τις κυβερνήσεις της Ελλάδας να μαζευτούν και καλούσαν τους πολιτικούς μας να καταπολεμήσουν τη διαφθορά στη χώρα μας. Φυσικά κάτι τέτοιο ήταν αδύνατο, καθώς η διαφθορά στη χώρα μας ξεκινούσε από τους ίδιους και τις «παρέες» τους.
Βλέποντας αυτό το χάλι που επικρατούσε για χρόνια στην πατρίδα μας, οι οικονομικοί δολοφόνοι ήταν δεδομένο πως θα δρούσαν, προκειμένου να εκμεταλλευτούν την κατάσταση. Πολλά ακούγονται για σχέδια επί σχεδίων δυτικών κρατών, ώστε εκμεταλλευόμενοι μια οικονομική κατάρρευση της Ελλάδας, θα μπορούσαν να εισβάλλουν σε αυτή και να εκμεταλλευτούν κυρίως το υπέδαφός της…
Εξαιτίας αυτών η χώρα μας σήμερα πληρώνει το βαρύ τίμημα, υπογράφει το δεύτερο σκληρό Μνημόνιο, το οποίο θα οδηγήσει τους Έλληνες στην εξαθλίωση… Φυσικά οι ίδιοι ακόμα και σήμερα μας «υπηρετούν», καθώς βρίσκονται μέσα στο Κοινοβούλιο, ενώ κάποιοι από αυτούς τολμούν να μας εκπροσωπούν και στις σκληρές διαπραγματεύσεις με την Τρόικα. Το χειρότερο όμως είναι πως οι ίδιοι, στις επόμενες εκλογές, θα ψηφιστούν ξανά από εμάς… Τι ειρωνεία! Το θύμα να εκλέγει τον θύτη του για να τον εκπροσωπεί στο Κοινοβούλιο!
Οι περισσότεροι από αυτούς βέβαια θα έπρεπε να ήταν σήμερα στη φυλακή και όχι στη Βουλή. Αλλά ποιος να τολμήσει να τους δικάσει; Πρώτον, κάτι τέτοιο δεν γίνεται, μιας και έχουν προλάβει οι ίδιοι να δημιουργήσουν τέτοιο τοίχος προστασίας γύρω τους, ώστε να απαγορεύεται εν ενεργεία βουλευτής να δικάζεται από τα πολιτικά δικαστήρια! Με εξεταστικές επιτροπές, οι οποίες ποτέ δεν έφτασαν στο τέλος της διερεύνησης μιας υπόθεσης, προσπαθούν να κρύψουν τις «αμαρτίες» τους, στηριζόμενοι στην αλληλεγγύη των συναδέλφων, επίσης αμαρτωλών βουλευτών.Βέβαια, ακόμα και αν υπήρχε η δυνατότητα να δικαστούν, ποιος δικαστής θα τολμούσε να εκδώσει μια καταδικαστική απόφαση εις βάρος τους, όταν και αυτός είναι βουτηγμένος στη διαφθορά και καλύπτεται από τους ίδιους; Οπότε και σε αυτή τη περίπτωση, τιμωρία δεν υπάρχει. Και εδώ το έγκλημα συγκαλύπτεται, τουλάχιστον μέχρι τη στιγμή που οι Έλληνες θα πάρουν το Νόμο στα χέρια τους και θα τους καταδικάσουν όλους αυτούς στην εσχάτη των ποινών… Οι μέρες κοντεύουν…
Η ΕΥΡΩΠΗ ΤΗΣ ΤΙΜΩΡΙΑΣ
Στην περίπτωση τώρα των ισχυρών Ευρωπαίων εταίρων, είναι απολύτως σίγουρο πως η κατάσταση στην Ελλάδα καταρχήν τους εξυπηρετεί, καθώς τους δίνεται η ευκαιρία να εισβάλουν στην χώρα μας και να εκμεταλλευτούν τις ευκαιρίες που ανοίγονται μπροστά τους, λόγω της οικονομική μας κατάστασης. Οργανισμοί, ΔΕΚΟ, υπέδαφος, λιμάνια, αεροδρόμια και συγκοινωνίες σύντομα θα περάσουν στα χέρια τους και έτσι, για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης, φέρνοντας προσωπικό από τα μέρη τους, θα καταφέρουν να μειώσουν την ανεργία τους.
Επίσης, μέσω της Ελλάδας, θα δώσουν το μάθημα στους «άτακτους» της Ευρωζώνης πως θα πρέπει να συμμορφωθούν με τις απαιτήσεις τους, για να μην έχουν την ίδια κατάληξη. Ο ισχυρός Βορράς, ο οποίος δημιούργησε το Ευρώ για να εγκλωβίσει τις αδύναμες χώρες του Νότου στο άρμα του, θα επιδιώξει υπό την απειλή της εξόδου από την Ευρωζώνη όποιας χώρας δεν υπακούει τις διαταγές του, να δημιουργήσει την Ευρώπη των δύο ταχυτήτων, αυτής δηλαδή που οι ισχυροί θα λαμβάνουν αποφάσεις εις βάρος των αδυνάτων και φυσικά θα τους εκμεταλλεύονται οικονομικά προς δική τους ευημερία.
Το σκηνικό έχει στηθεί πολύ καλά, ωστόσο γνωρίζουν και οι ίδιοι πως κινούνται σε μια λεπτή κλωστή, καθώς μια ενδεχόμενη χρεοκοπία χώρας της ευρωζώνης, ξέρουν καλά πως θα σημάνει και την αρχή του τέλους της. Αν δεν υπήρχε φόβος για τη Γερμανία ή την Γαλλία, τότε η Τρόικα δεν θα έμπαινε καν στη διαδικασία να διαπραγματευτεί την κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα, τους οποίους και τελικά δεν πείραξε. Διαφορετικά -αν δεν υπήρχε φόβος- η Τρόικα θα ακολουθούσε την τακτική «αποφασίζουμε και διατάσσουμε»! Δεν το έκανε όμως…
Η χρεοκοπία της Ελλάδας μοιάζει όνειδος για την Ευρώπη. Θα κάνουν τα πάντα για να την αποτρέψουν. Ωστόσο, θα επιδιώξουν η Ελλάδα να φαίνεται πως συνεχώς οδεύει προς τα εκεί. Αυτή θέλουν να είναι η τιμωρία μας. Γιατί η Ευρώπη άλλαξε πλέον στάση. Πλέον διακατέχεται από το αίσθημα της τιμωρίας και όχι από αυτό της αλληλεγγύης.
Δεν είναι τυχαία η στάση της Άνγκελα Μέρκελ. Τα όσα υπαγορεύει στοχεύουν στο να τιμωρηθούν οι Έλληνες και όχι να βοηθηθούν. Δεν μπορεί να χωνέψει- ούτε αυτή, αλλά ούτε και άλλοι Ευρωπαίοι ηγέτες- πως τόσα χρόνια η Ελλάδα ήταν ένας επίγειος παράδεισος και οι Έλληνες ο πιο ξένοιαστος λαός της Ευρώπης. Ζητούν λοιπόν τώρα όλοι αυτοί μετ’ επιτάσεως την τιμωρία μας για όλα αυτά τα χρόνια ξενοιασιάς, ώστε μετά να έρθει και η βοήθεια.Μόνο που η τιμωρία έπρεπε να αφορά τους πολιτικούς μας, οι οποίοι μας έφεραν σε αυτό το σημείο και όχι τους απλούς πολίτες, οι οποίοι παλεύουν για λίγη αξιοπρέπεια και έναν μισθό πείνας.
Αυτός νομίζω είναι και ο βασικότερος λόγος που απέτυχε το πρώτο Μνημόνιο και φυσικά και το δεύτερο, όπως φαίνεται, καθώς η Τρόικα δεν προσπάθησε να μειώσει τους παχυλούς μισθούς των πολιτικών και τις κρατικές δαπάνες, αλλά να βάλει φόρους στους απλούς πολίτες και να συρρικνώσει τους μισθούς και τις συντάξεις, εξαφανίζοντας τελείως τη μεσαία τάξη και δημιουργώντας μια νέα τάξη, αυτή των νεόπτωχων πολιτών.
ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
Όσον αφορά τους πολιτικούς μας, ας μην ξεχνάμε πως ακόμα και σήμερα οι ίδιοι εξακολουθούν να απολαμβάνουν όλα τα βουλευτικά προνόμια, ενώ εν μέσω κρίσης δεν δέχτηκαν 10% μείωση των μισθών τους, αντιθέτως πήραν τις αυξήσεις αναδρομικά! Οι μόνες «θυσίες» που δέχτηκαν να κάνουν ήταν η μείωση της αποζημίωσης τους στα 150 ευρώ από τα 245, όταν παίρνουν μέρος σε μια από τις 34 κοινοβουλευτικές επιτροπές!
Ο μισθός των Ελλήνων βουλευτών ανέρχεται σήμερα σε 8.221 ευρώ, σε αντίθεση με ενός Γάλλου όπου αγγίζει τα 5.189 ευρώ, ενώ ο προϋπολογισμός του Ελληνικού Κοινοβουλίου έφτασε τα 34,2 εκατομμύρια ευρώ για το 2012, συμπεριλαμβανομένων μπόνους και άλλων αποζημιώσεων.
ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΔΑΠΑΝΕΣ: Η ΓΑΓΓΡΑΙΝΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
Όσον αφορά τις κρατικές δαπάνες, αυτές είναι η κύρια αιτία των πρόσθετων μέτρων που έλαβε η Τρόικα για να μας δανείσει επιπλέον χρήματα. Ενώ αυτές έπρεπε να μειωθούν, συνεχώς αυξάνονται, ανεβάζοντας κατά πολύ φυσικά το χρέος μας. Ένα παράδειγμα: το 2010 δαπανήθηκαν 68 εκατ. ευρώ για τα κρυφά κονδύλια του υπουργείου Εξωτερικών, παρόλο που στον προϋπολογισμό είχαν υπολογιστεί 18 εκατ. ευρώ. Για το 2011 είχαν υπολογιστεί να δοθούν 34 εκατ. ευρώ, ενώ τελικά δαπανήθηκαν τα διπλάσια. Στο υπουργείο Εσωτερικών τα ίδια, όπως και στο Υγείας και στο Παιδείας. Ακόμα και η κρατική δαπάνη για τα κωλόχαρτα στα υπουργεία και τους οργανισμούς αυξήθηκε την τελευταία διετία!!!
Ωστόσο, αν και η Τρόικα ζητάει μετ’ επιτάσεως τη μείωση των κρατικών δαπανών, ωστόσο δεν πιέζει… Και αυτό είναι το περίεργο στην όλη υπόθεση. Τι συμφέροντα έχει η Τρόικα και προτιμάει να μην πιέσει για τη μείωση τους, ενώ προτείνει ως εναλλακτική λύση την αύξηση των φόρων και την μείωση των μισθών στους απλούς πολίτες; Μα φυσικά ότι οι κρατικές δαπάνες είναι κυρίως χρήματα που πηγαίνουν σε αυτούς! Είναι τα έξοδα του κράτους που σχετίζονται κατά κάποιο τρόπο με τους ισχυρούς της Ευρώπης! Παράδειγμα, η εταιρία που προμηθεύει συγκεκριμένα προγράμματα υπολογιστών στα υπουργεία είναι γερμανική…Από την άλλη, ούτε η Ελληνική κυβέρνηση κάνει κάτι για να μειώσει τις δαπάνες. Την απάντηση για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό την έδωσε με τον πιο σαφή τρόπο ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Πάρις Κουκουλόπουλος στο Mega Channel. Είπε πως η μείωση των κρατικών δαπανών δεν μπορεί να γίνει, καθώς αυτό το εμποδίζουν διάφορες συνδικαλιστικές ομάδες!!! Είπε με λίγα λόγια πως για να γίνει αυτό, θα έρθουν σε ανοιχτό πόλεμο με ομάδες ατόμων που δεν τους συμφέρει κάτι τέτοιο γιατί θα χάσουν χρήματα και ίσως και προνόμια!
Μετά από όλα αυτά, όλοι μας νομίζω μπορούμε να καταλάβουμε ποιοι είναι αυτοί που μας κυβερνάνε, αλλά και ποιοι είναι αυτοί που εμφανίζονται ως σωτήρες μας. Ακόμα και τώρα που η Ελλάδα φτάνει στο σημείο μηδέν, κάποιοι αδυνατούν να ορθώσουν ανάστημα, να παλέψουν για τα εκατομμύρια των Ελλήνων που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας, με αποτέλεσμα οι «σωτήρες» από το εξωτερικό να διαμορφώνουν ένα δικό τους σκηνικό στην πατρίδα μας, με στόχο τον εξευτελισμό μας, την καταπάτηση της αξιοπρέπειας μας, την αρπαγή του πλούτου μας και τη σταδιακή σκλαβιά μας.
Η λύση είναι μόνο μία. Ξεσηκωμός! Όσο παραμένουμε απλοί παρατηρητές των γεγονότων, το τέλος δεν θα αργήσει να έρθει. Αν όμως όλοι μαζί, σαν μια γροθιά, παλέψουμε για την αξιοπρέπειά μας και τη δικαιοσύνη στην πατρίδα μας, υπάρχει αχτίδα ελπίδας για ένα αύριο δίχως δυνάστες και πολιτικούς βουτηγμένους στη διαφθορά.
Μένω σε κάτι τελευταίο: Δημοσκόπηση δείχνει πως το 48% των Ελλήνων προτιμάει την χρεοκοπία, παρά το δεύτερο Μνημόνιο. Δεν ξέρω πραγματικά αν συμφωνώ μαζί τους, αλλά χαίρομαι πραγματικά γιατί υπάρχει ένα 48% των Ελλήνων που παλεύει για την ελευθερία του, όποιο κι αν είναι το τίμημα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου