Μονόδρομο φαίνεται να αποτελεί τελικά το βέτο της Ελλάδας κατά της ένταξης της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, καθώς, μετά και τη δική μας απραξία- αδιαφορία καλύτερα- τόσων ετών, η γειτονική χώρα το τελευταίο διάστημα έχει προβεί σε αρκετές προκλητικές κινήσεις κατά της Ελλάδας, δείχνει να μην επιθυμεί καμία άλλη λύση για το όνομα, πέραν του ονόματος «Δημοκρατία της Μακεδονίας», ενώ καθημερινά παραβιάζει την Ενδιάμεση Συμφωνία των δύο κρατών για την ονομασία, που είχαν υπογράψει το 1995.
Το βέτο αν και έχει πολλά αρνητικά, εντούτοις στηρίζεται από την πλειοψηφία του ελληνικού λαού και είναι μια καλή κίνηση για να ασκηθούν πιέσεις στην ΠΓΔΜ, από εξωτερικούς παράγοντες και κυρίως από την Αμερική, που φαίνεται πως μέχρι σήμερα παρασκηνιακά στηρίζει την πολιτική των Σκοπίων.
Ας μην ξεχνάμε πως και πριν 12 χρόνια, η παντελής άρνηση της γείτονος να συζητήσει το θέμα του ονόματος είχε οδηγήσει τον τότε πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου στη χρήση μιας δυναμικής κίνησης, του εμπάργκο, η οποία ανάγκασε και τους Σκοπιανούς να διαπραγματευτούν.
Σήμερα, το δίλημμα του βέτο δεν έχει εύκολη απάντηση, κυρίως λόγω της εμμονής των ΗΠΑ να στηρίζουν την ύπαρξη της «Μακεδονίας», καθώς με αυτόν τον τρόπο έχουν ένα ακόμα θέμα ανοιχτό στην περιοχή, συγχρόνως δε ελέγχουν τις τυχόν βλέψεις των Αλβανών, που μετά την ανεξαρτησία του Κοσόβου θα αναζωπυρωθούν οι διαθέσεις τους, για να αποσχιστούν από την ΠΓΔΜ. Επομένως, η Ουάσιγκτον έχει κάθε λόγο (;) να θέλει να «προστατεύσει» τα Σκόπια, πιέζοντας την Αθήνα να υποχωρήσει, οπότε, σε αυτήν την περίπτωση τα στρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ και της Ελλάδας δεν συμπίπτουν…
Από τη μεριά της η Ελλάδα έχει δοκιμάσει όλους τους τρόπους για να λυθεί η διαφορά, ασχέτως αν δεν έχει πετύχει τίποτα απολύτως. Έχει προτείνει μεικτή ονομασία, έχει υπογράψει την Ενδιάμεση Συμφωνία και την τηρεί απαρέγκλιτα, ενώ βοήθησε και στην αλλαγή του καθεστώτος στη Σερβία, επιδιώκοντας ανταλλάγματα στο Σκοπιανό.
Σε λίγες ημέρες η Αθήνα θα κληθεί να απαντήσει εάν επιτρέπει την είσοδο των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ με την ονομασία FYROM. Αν συμφωνήσει, τότε παγιώνεται η ασάφεια που επικρατεί τόσα χρόνια και φυσικά κερδίζουν τα Σκόπια. Αν βάλει βέτο, θα αναγκάσει πολλές δυνάμεις να κινηθούν για την επίλυση του ονόματος της γειτονικής χώρας, αλλά θα υπάρξουν και πιέσεις.
Η πίεση που μπορεί να ασκηθεί προς την Ελλάδα είναι η καταγγελία της Ενδιάμεσης Συμφωνίας από τα Σκόπια και οι συστάσεις των ΗΠΑ για να αποδεχτούμε την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ με την προσωρινή της ονομασία, ενεργοποιώντας και τον ειδικό μεσολαβητή του ΟΗΕ για το όνομα Μάθιου Νίμιτς, για να υποβάλλει νέα πρόταση, σαφώς υπέρ των Σκοπίων. 
Τέλος, υπάρχει και η θεωρία ότι οι πολλαπλές αναγνωρίσεις της ΠΓΔΜ με τη συνταγματική της ονομασία (ήδη έχει αναγνωριστεί από 120 περίπου κράτη, από τα 192 κράτη- μέλη του ΟΗΕ) δημιουργεί καθεστώς αυτόματης αναγνώρισης από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, ωστόσο κάτι τέτοιο δεν ισχύει, καθώς χρειάζονται και οι ψήφοι της Ελλάδας και της Κύπρου.Το δίλημμα του βέτο λοιπόν δεν έχει εύκολη απάντηση. Χρειάζονται ωστόσο πλέον γενναίες αποφάσεις από την ελληνική κυβέρνηση, που 16 χρόνια τώρα παραμένει απλός παρατηρητής των εξελίξεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου