Μέσω της νόμιμης οδού, από τουριστικά πρακτορεία και γραφεία εύρεσης εργασίας των Βαλκανίων και κυρίως της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, ξεκινά η παράνομη διακίνηση και εμπορία ανθρώπων, καθώς αυτά αναλαμβάνουν την έκδοση των απαραίτητων ταξιδιωτικών εγγράφων, σε γυναίκες που θέλουν να έρθουν στην Ελλάδα ή σε κάποια άλλη χώρα της Ευρώπης, για μια νόμιμη δουλειά και ελπίζοντας σε ένα καλύτερο αύριο.
Στη διάρκεια του ταξιδιού αρχίζει και η οδύσσεια αυτών των γυναικών, καθώς τους αφαιρούνται τα διαβατήρια, ώστε να μην υπάρχει δυνατότητα διαφυγής και κατά την άφιξή τους στον προορισμό τους, παραδίδονται στο δουλέμπορο.
Αξίζει να σημειωθεί πως στο Κόσοβο, ο αριθμός των σπιτιών, όπου οι γυναίκες αποτελούν αντικείμενο εκμετάλλευσης , έχει αυξηθεί ραγδαία, καθώς το 1999 ήταν δεκαοχτώ και το 2003 ανήλθαν σε διακόσια! Στην αύξηση αυτή συνέβαλαν και οι άντρες των ειρηνευτικών δυνάμεων KFOR και UNMIK, καθώς δεν είναι πλέον απλά πελάτες, αλλά συμμετέχουν και στα κυκλώματα σωματεμπορίας.Το κύκλωμα διακίνησης ανθρώπων είναι πολυπρόσωπο και αποτελείται κυρίως από πολίτες υπεράνω πάσης υποψίας, όπως τραπεζίτες, συνταξιούχους, δημόσιους υπαλλήλους και άνδρες των σωμάτων ασφαλείας, οι οποίοι και αγοράζουν μία γυναίκα έναντι κάποιων χιλιάδων ευρώ, για να την εκμεταλλευτούν όπως αυτοί επιθυμούν. Πολλές φορές για προσωπική «χρήση» ή για να την προωθήσει στην πορνεία και να βγάλει χρήματα.
Όλα τα παραπάνω μαρτυρούν πως ένας κρυφός κόσμος αναπτύσσεται κάθε φορά μετά τη λήξη ενός πολέμου, χάρη στην ανοχή και τη συνενοχή της ευνομούμενης κοινωνίας. Ο κόσμος σιωπά, αλλά και ελάχιστες κακοποιημένες γυναίκες απευθύνθηκαν σε μη κυβερνητικές οργανώσεις για να ζητήσουν άσυλο. Είτε φοβήθηκαν, είτε δεν τα κατάφεραν ποτέ, είτε ακόμα κακοποιήθηκαν και από στελέχη αυτών των οργανώσεων…Η μάστιγα του «trafficking» μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο εάν όλοι εμείς στραφούμε εναντίον αυτών των κυκλωμάτων. Αν όλοι καταφέρουμε και συνειδητοποιήσουμε την αξία ενός ανθρώπου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου