Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010

ΕΙΔΗΣΕΙΣ, ΒΓΑΛΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΡΕΑΚΙΑ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ

ΣΤΕΡΙΑ, ΠΙΑΣΑΜΕ ΣΤΕΡΙΑ...
Στη χώρα της παράνοιας, τελευταία βιώνουμε ίσως την πιο περίεργη φάση της. Αμήχανοι τηλε-θεατές, λες και μας χτύπησε η πανσέληνος του… χειμώνα, παρακολουθούμε την χώρα μας να βυθίζεται υπό το βάρος των συσσωρευμένων οικονομικών ατασθαλιών, δημιούργημα των πολιτικών μας, οι οποίοι θέλουν να παρουσιάζουν εαυτούς και ως σωτήρες μας, ενώ δημοσιογράφοι και δημοσκόποι με το στανιό μας πιέζουν να δεχτούμε να βάλουμε πλάτη (και πισινό) για να σώσουμε το τομάρι μας.

Επιμένουν να πιέζουν για να βγει από μέσα μας το πατριωτικό συναίσθημα και να δεχτούμε- συμφωνήσουμε για τα οικονομικά μέτρα που ετοιμάζουν κυβέρνηση και ΕΕ εις βάρος φυσικά των ασθενέστερα οικονομικών τάξεων, να περικοπούν οι μισθοί να ανέβουν οι φόροι, να σταματήσει ο ΟΑΕΔ να δίνει χρήματα στους ανέργους και τα χρεοκοπημένα ασφαλιστικά ταμεία να γίνουν η αιτία για να δεχτούμε την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης.

Μαυρίλα, σαπίλα, παράνοια, επιφάνεια και δελτία ειδήσεων στο ρόλο του… προστάτη. Με εξαίρεση το Star Channel, που με το… ενημερωτικό του δελτίο μπορούμε να απασχοληθούμε μία μέρα την ημέρα με το αγαπημένο χόμπι των Ελλήνων, το κουτσομπολιό. Διαζύγιο Μενεγάκη- Λάτσιου, αντίπαλοι της Ελλάδας στην Eurovision, φαγωμάρα Μικρούτσικου- Ρουμπέση και Σάσα Μπάστα με Τζούλια Αλεξανδράτου, πρώτη είδηση, σε ένα δελτίο που τα έχει όλα!

Και στη Δημόσια Τηλεόραση, όλα βαίνουν καλώς! Μόνες δυσάρεστες ειδήσεις οι αστυνομικές, γιατί οι πολιτικές, μες στην ελπίδα! Όλα καλά, όλα ανθηρά, πάρε τώρα και μια ληστεία με λίγο βιασμό και αίμα και κλείσαμε σαν δελτίο!

Και σαν Θεσσαλονικιός- με καταγωγή φυσικά από τη Δυτική Μακεδονία- παρακολουθώ και λίγο TV-100, τηλεόραση με πλήρη αντικειμενικότητα! Ο ατσαλάκωτος δήμαρχος να απαντάει σε ερωτήσεις πολιτών και σε όλα να βρίσκει λύσεις, αλλά από πράξεις και έργα… να’ ναι καλά ο ποδηλατοδρόμος! Άντε, τα υπόλοιπα στο ραντεβού μας, αν ακόμα είσαι δήμαρχος…

Είναι ιδέα μου ή πράγματι όλα είναι αποσυντονισμένα αυτό το διάστημα στη χώρα μας; Από τη μια χαρές και πανηγύρια και από την άλλη η χήρα κλαίει τον πεθαμένο. Και στη μέση μια νεολαία να προσπαθεί να βρει το δρόμο της ανάμεσα στο παράλογο και το λογικό και να της χρεώνουν και το μέλλον της πατρίδας μας.

Πραγματικά, τόσους μήνες δεν ήξερα τι να γράψω στο blog μου. Έβρισκα πολλές ενδιαφέρουσες ειδήσεις, τελείως άσχετες με την πεζή καθημερινότητά μας και δεν ήξερα αν άξιζε καν να τις δημοσιεύσω. Στην επικαιρότητα κυριαρχούσε η οικονομική κατάσταση της χώρας μας, την οποία παρουσίαζαν όλοι οι δημοσιογράφοι με τα πιο μελανά χρώματα, όχι επειδή όντως έτσι είναι, αλλά κυρίως για λόγους εντυπωσιασμού! Και χάσαμε έτσι μια πλούσια επικαιρότητα, ειδήσεις που πραγματικά αξίζει να τις γνωρίζει ο οποιοσδήποτε, στο βωμό της παραπληροφόρησης, της μιζέριας και των δημοσιογραφικών συμφερόντων.

Εύγε μας! Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει, κυρίες και κύριοι. Αφήστε τα δραματικά σενάρια των δημοσιογράφων να διαδραματίζονται καθημερινά στα δελτία ειδήσεων και ψάξτε βαθύτερα τις πραγματικές ειδήσεις, που προσφέρουν γνώση και σοφία.

Η πύλη της σωστής και έγκυρης δημοσιογραφίας είναι μπροστά σας. Δεν έχετε παρά να την ανοίξετε και να εισέλθετε μέσα σε αυτήν!

Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2010

ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ, ΝΕΑ ΑΡΧΗ!

ΤΟ ΠΑΝ ΣΤΗ ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΑΠΗ ΤΩΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΩΝ ΜΑΣ...

Ένα πρόβλημα υγείας, σχετικά με την όρασή μου, με έκανε τον τελευταίο χρόνο να αναθεωρήσω πολλά πράγματα στη ζωή μου, μα κυρίως με έφερε πιο κοντά στους δικούς μου ανθρώπους. Με βοήθησε να δω ποιοι είναι οι πραγματικοί μου φίλοι, να καταλάβω πως η ομορφιά της ζωής είναι σε μικρά, καθημερινά πράγματα που μέχρι χθες τα θεωρούσα ασήμαντα και να επαναπροσδιορίσω πολλά πράγματα, κυρίως ως προς το νόημα της ζωής, του αγαθού της υγείας και της σχέσης μου με τους υπόλοιπους ανθρώπους.

***

Έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου να μην σπαταλάω πλέον τις ώρες μου μπροστά στον υπολογιστή, ούτε σε ανούσια πράγματα και δεσμεύτηκα στους αγαπημένους μου ανθρώπους οι μέρες μας πλέον να είναι πιο «παρεΐστικες», πιο γεμάτες, πιο ουσιαστικές και πιο γλυκές, με κουβέντες, καφεδάκι, βολτούλες, ταξιδάκια και φυσικά λιγότερο άγχος.

***

Έρχεται τριήμερο και τα χιονοδρομικά κέντρα μας περιμένουν! Το πρόγραμμα είναι τόσο γεμάτο! Καλό τριήμερο λοιπόν, και καλή αρχή! Σας ξαναβρίσκω μετά από τόσους μήνες, όλους εσάς που με τα e-mail σας μου δείξατε την αγάπη σας, αν και πολλούς από εσάς ούτε καν γνωρίζω. Ένα μεγάλο ευχαριστώ είναι τόσο λίγο…

***

Ευχαριστώ τον γιατρό μου, που με παρακολουθεί και μου δίνει πάντα κουράγιο και δύναμη, ευχαριστώ τους γιατρούς και το προσωπικό του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης για τη συμπάθεια που μου δείξανε, το χαμόγελό τους και την γλυκύτητα με την οποία αντιμετώπισαν τόσο εμένα, όσο και όλους τους υπόλοιπους ασθενείς, ευχαριστώ τους κουμπάρους μου, σε Θήβα και Αθήνα, που μου στάθηκαν και στέκονται πάντα στο πλευρό μου, ευχαριστώ την οικογένεια μου και τους φίλους μου (ιδίως τον Βάιο και την Λίτσα από την Αλεξανδρούπολη) που συμμερίζονται την αγωνία μου, ευχαριστώ τους συναδέλφους μου στη δουλειά, για την κατανόησή τους και όλα τα στελέχη της υπέροχης εταιρίας που έχω την τιμή να εργάζομαι, τέλος ευχαριστώ από τα βάθη της ψυχής μου τους δύο αγγέλους της ζωής μου, που πάντα με την αγάπη τους έδιωχναν μακριά τον φόβο και τη στεναχώρια από πάνω μου. Ίσως τους χρωστάω τη ζωή μου…

***

Και η ζωή συνεχίζεται! Φιλιά σε όλους.