Τετάρτη 29 Ιουλίου 2009

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!

ΖΗΣΕ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΣΤΟΝ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΚΟΣΜΟ
Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά αποφάσισα να περάσω ένα μέρος των καλοκαιρινών μου διακοπών στη Λευκάδα, αυτό το πανέμορφο νησί του Ιονίου, το οποίο με ηρεμεί και με γαληνεύει... Τώρα κάθομαι στο μπαλκονάκι του δωματίου που νοικιάζουμε, τρώω σταφύλι και ακούω από τους διπλανούς τις νυχτερινές ειδήσεις...

Ειδήσεις. Ο κόσμος των δελτίων ειδήσεων, ο οποίος συγκρούεται αυτή τη φορά τόσο πολύ με τον δικό μου. Ο δικός μου κόσμος χαζεύει απέναντι την Πρέβεζα, κοιτάει τις βαρκούλες στη θάλασσα και τα φωτισμένα φέρυ μποτ που ταξιδεύουν για Ιταλία, βλέπει τα αυτοκίνητα να "σκαρφαλώνουν" στο μικρό ανηφορικό δρομάκι, γεμάτα από τουρίστες και παραθεριστές και ασχολείται με κάτι παράξενες ακρίδες που τρώνε... μέλι!!! Ο κόσμος των δελτίων ειδήσεων ασχολείται με τους διεφθαρμένους μας πολιτικούς, με το αν γίνουν ή όχι εκλογές, μιλάει για τη γρίπη των χοίρων, την ανιαρή αντιπαράθεση μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ για την εκλογή Προέδρου της Δημκρατίας και για την οικονομική κρίση, που συνεχίζει να ταλαιπωρεί τον πλανήτη.

Τώρα οι διπλανοί μας τσακώνονται. Παράξενο, αν αναλογιστεί κανείς πως ένα ζευγάρι πάει διακοπές για να ηρεμήσει... Μα πως μπορεί να ηρεμήσει όταν δεν αποφασίζει να βγει από τη ρουτίνα που τον πνίγει όλο τον υπόλοιπο χρόνο; Σας φαίνεται παράξενο; Κι όμως, είμαι σίγουρος πως η τηλεόραση, το δελτίο ειδήσεων που παρακολουθούν τους έχει προκαλέσει αυτόν τον εκνευρισμό. Αλλιώς δεν φτάνεις σε σημείο να τσακωθείς με τον σύντροφό σου επειδή κάθισε μπροστά στη τηλεόραση και δεν σε αφήνει να παρακολουθήσεις ανενόχλητος τις ανόητες ειδήσεις τρομολαγνίας..

Στη Λευκάδα αυτό το διάστημα διοργανώνεται και μια μεγάλη συνάντηση γυμνιστών, απ' όλον τον κόσμο. Έτυχε να τους συναντήσουμε όλους σήμερα στην παραλία Γυαλός. Τους ζήλεψα... Για τον πολιτισμό τους, τους κώδικες επικοινωνίας τους, τη χαρά τους, το γέλιο τους, την ομαδικότητά τους. Άντρες και γυναίκες κάθε ηλικίας, μόνοι, με παρέα ή ακόμα και με τα παιδιά τους, απολάμβαναν γυμνοί τον ελληνικό ήλιο, τα υπέροχα νερά της Λευκάδας, τα παιχνίδια στην άμμο και το καφεδάκι τους καθισμένοι στις πετσέτες τους. Αυτή ειναι ζωή, συλλογίστηκα, αν και ξέρω πολύ καλά πως ποτέ δεν θα μπορέσω εγώ να την ακολουθήσω...

Ως Έλληνες έχουμε αλλάξει. Έχουμε γίνει πιο νευρικοί, πιο απαισιόδοξοι, πιο σοβαροί και πιο αυστηροί με τους απέναντί μας. Έχουμε γίνει υπερόπτες του εαυτού μας και δεν δεχόμαστε ουδεμία παρατήρηση για να αλλάξουμε τον εαυτό μας, όπου τουλάχιστον χρειάζεται. Συνεπεια των καιρών; Αμφιβάλλω.

Οι μικρές χαρές πρέπει να αναζητηθούν στα μικρά καθημερινά γεγονότα που πλαισιώνουν τη ζωή μας. Πριν λίγες ημέρες έμαθα πως γίνομαι κουμπάρος σε δύο πολύ καλούς μου φίλους, πριν τρείς μέρες κατάφερα και βρέθηκα στα γενέθλια της μητέρας μου, ύστερα από 10 ολόκληρα χρόνια, πριν δύο ημέρες έπαιζα σαν μικρό παιδί με τα κύματα, παρέα με δύο πολύ καλούς μου φίλους, στην παραία Πευκούλια της Λευκάδας, χθες εγώ, ο Γιώργος και ο Κωνσταντίνος φάγαμε σε μια γραφική ταβέρνα και στο τέλος απολαύσαμε γιαούρτι με φρούτα, σήμερα έμαθα πως οι καλοκαιρινές μου διακοπές παρατείνονται κατά δύο ημέρες... Αυτές είναι μερικές από τις μικρές χαρές που γέμισαν τις καλοκαιρινες μου διακοπές, και έτσι θέλω να τις ολοκληρώσω.

Όταν τελειώσουν οι ξένοιαστες αυτές ημέρες θα επιστρέψω στη ρουτίνα, στα δελτία ειδήσεων, στις ενημερωτικές εκπομπές και στα αποκλειστικά γεγονότα του κάθε καναλιού. Και αν κλείσω την τηλεόραση, θα ασχοληθώ με τς δυσκολίες της δουλειάς, με τους διπλανούς μου και τα προσωπικά μου προβλήματα. Και τότε δεν θα μπορώ καν να θυμηθώ αυτό το κείμενο που γράφω τώρα, γιατί θα ζω στον κόσμο των δελτίων ειδήσεων, της άγριας καθημερινότητας, παρά μόνο θα μετράω αντίστροφα για να έρθει το επόμενο καλοκαιρι...

Καλές διακοπές, ξεκούραστες και ευχάριστες. Μη διστάσετε να χαμογελάσετε περισσότερο, σε όσους σας συντροφεύουν σε αυτές. Και μην μιλάτε για ό,τι αφήσατε πίσω. Κοιτάξτε μπροστά, στο ηλιοβασίλεμα που χάνεται, στα φώτα απέναντι, που σας καλούν να τα ακολουθήσετε...

Ζήστε τη στιγμή, ζήστε τη μοναδική ευκαιρία που έχετε να απολαύσετε τον δικό σας κόσμο...

Δεν υπάρχουν σχόλια: