Οι δύο κολλητές μου φίλες ψάχνουν για δουλειά. Ο γείτονάς μου μόλις απολύθηκε από την εργασία του, στην οποία πρόσφερε τις υπηρεσίες του πάνω από 15 χρόνια. Ο ξάδερφός μου έχει να πληρωθεί εδώ και τέσσερις μήνες από τον εργοδότη του. Ένας φίλος μου περιμένει να εγκριθεί η αίτηση που έκανε για το επίδομα ανεργίας και δύο μήνες ζει με δανεικά…
Αυτή είναι η εικόνα της σημερινής μας κοινωνίας, έτσι όπως αυτή διαμορφώθηκε μετά το μνημόνιο, μετά την επιμήκυνση του χρέους μας και μετά το «κούρεμα» κατά 50% του χρέους μας. Το δράμα για χιλιάδες οικογένειες συνεχίζεται και σύντομα φοβάμαι πως η χώρα μας θα γίνει μια δεύτερη Ουγγαρία, με τους χιλιάδες άστεγους, τα εκατοντάδες κλειστά καταστήματα, τα ερειπωμένα σπίτια και τις πόλεις- φαντάσματα που δεν κυκλοφορεί ψυχή, παρά μόνο μερικά αδέσποτα σκυλιά…Θυμάμαι όταν η χώρα μας υπέγραψε το μνημόνιο, ο Γιώργος Παπανδρέου πήγε στην Ουγγαρία για να πάρει μια εικόνα του τι θα συμβεί και σε εμάς, μιας και η Ουγγαρία ήταν η πρώτη χώρα που δέχτηκε «εισβολή» από οικονομικούς δολοφόνους και το ΔΝΤ. Σκεφτείτε λοιπόν τι μας περιμένει. Σκεφτείτε δηλαδή πως εμείς είμαστε ακόμα στην αρχή, μιας και εικόνες Ουγγαρίας- ακόμα- δεν έχουμε ζήσει.
Κι αντί να μας απασχολούν όλα αυτά, τα κατευθυνόμενα δελτία ειδήσεων έκαναν «σημαία» τους την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου και τα όσα διαδραματίστηκαν μεταξύ των πολιτικών και των χιλιάδων αγανακτισμένων πολιτών. Εξοργίστηκαν όλοι οι δημοσιογράφοι με όλους αυτούς που φώναζαν «προδότη» τον πρόεδρο της Δημοκρατίας και φιλοξενούσαν στα «παράθυρά» τους πολιτικούς, όπου με δηλώσεις τους στρέφονταν κατά του πλήθους.Παρατηρώντας τα όσα συνέβαιναν απόρεσα πως γίνεται οι πολιτικοί μας και οι δημοσιογράφοι της χλιδής (Πρετεντέρης, Καψής, Τρέμη, κ.ά) να μην καταλαβαίνουν και να μην κατανοούν το οριακό σημείο στο οποίο έχουν επέλθει οι Έλληνες. Πως είναι δυνατόν να θεωρούν όλους αυτούς τους αγανακτισμένους πολίτες μέλη του Συνασπισμού ή οπαδούς ομάδων! Άραγε σε τι κόσμο ζούνε! Πόσα μπορεί να τους έχουν τάξει για να συνεχίζουν αυτόν τον ανελέητο πόλεμο εναντίον των άνεργων και φτωχών συνανθρώπων τους…
Νομίζετε πραγματικά ότι κάποιος ο οποίος δεν έχει φτάσει στα όριά του θα μπορούσε να συμμετέχει σε αυτήν την κίνηση αγανάκτησης και θυμού; ΟΧΙ! Πόσο μάλλον να αναγκαστεί να την εκφράσει αυτή τη μέρα μνήμης, γιατί οι Έλληνες έχουν αποδείξει πως τιμούν το παρελθόν τους. Σκεφτείτε λοιπόν σε τι σημείο έφτασαν όλοι αυτοί οι άνθρωποι, οι οποίοι εκδήλωσαν την οργή τους σε όλες τις πόλεις της Ελλάδος εναντίον των πολιτικών, που τους έφεραν σε αυτό το σημείο!
Θεωρώ υπερβολική την κίνηση του προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια να απομακρυνθεί από το χώρο της παρέλασης και να εκφραστεί αρνητικά εναντίον του πλήθους που τον αποδοκίμαζε. Κανείς δεν τον αποκάλεσε προδότη για όσα έκανε στο παρελθόν, αλλά για όσα κάνει τώρα, καθώς καθημερινά υπογράφει κυβερνητικές διατάξεις, οι οποίες και φέρνουν τους Έλληνες όλο και πιο κοντά στο γκρεμό. Ήταν τόσο δύσκολο να το καταλάβει; Άραγε σε τι κόσμο ζει και αυτός; Πόσο τον έχει παραμορφώσει η εξουσία ή τι επιταγές ανωτέρων εξυπηρετεί;Προσωπικά μου είναι ιδιαίτερα συμπαθής, ωστόσο όμως με όλο το θάρρος της άποψής μου, δηλώνω πως δεν συμφωνώ με την αποχώρησή του από τον χώρο της παρέλασης με αυτόν τον τρόπο. Αντί της αποχώρησης, θα προτιμούσα να προχωρούσε σε ουσιαστικό διάλογο με το αγανακτισμένο πλήθος. Γιατί ο διάλογος είναι η αρχή της Δημοκρατίας!
Όσο για το παιδί από τη Λάρισα, το οποίο φτάνοντας κοντά στους επισήμους ύψωσε το χέρι του και τους μούντζωσε, είμαι σίγουρος πως μαζί του ταυτίστηκε η πλειοψηφία του Ελληνικού λαού. Κι αν αυτό δεν άρεσε στον κύριο Πρετεντέρη, στην παρέα του και σε μερικά φερέφωνα της κυβέρνησης, δεν πειράζει. Εύχομαι μόνο να μην βρεθούν κάποια στιγμή κι αυτοί στη μεριά των αγανακτισμένων πολιτών και τότε μουντζώνουνε τον ίδιο τους τον εαυτό.Στα γεγονότα της παρέλασης ήταν και όλοι αυτοί οι γνωστοί μου, που ανέφερα στην αρχή. Κανένας δεν είναι μέλος του Συνασπισμού, κανένας δεν είναι οπαδός ομάδας. Είναι μόνο Έλληνες, ξένοι στην ίδια τους την χώρα, οι οποίοι εκφράσανε αυθόρμητα -και όχι οργανωμένα- την οργή τους απέναντι στο πολιτικό μας σύστημα, το οποίο στόχο έχει να εξοντώσει τους πολίτες του.
Ραντεβού στην επόμενη παρέλαση, με τη βοήθεια της Παναγίας…
